Kijktip : A Bite of China

A Bite Of China

Als we dan toch met kijktips beginnen kan deze niet uitblijven : A Bite of China / 舌尖上的中国 / Shéjiān shàng de Zhōngguó. Een 14-delige documentaire serie van de Chinese, centrale staatstelevisiezender CCTV over de geschiedenis van de Chinese eetcultuur, het verhaal achter beroemde en minder beroemde gerechten, producten, teeltwijzes en ingrediënten, opgenomen in meer dan 60 lokaties in China, Hong Kong en Taiwan. De eerste serie van 7 delen stamt uit 2012, de tweede uit 2014. Voor wat uitgebreidere informatie over welke ingrediënten of producten of regio’s in welke aflevering voorkomen kun je kijken op wikipedia.

De serie zelf is met engelse ondertiteling te bekijken op youtube, klik :
alle 14 delen van A Bite Of China achter elkaar.

Kijktip : People’s Republic Of Fermentation

People's Republic of Fermentation
Sandor Katz, onvolprezen fermentatie-held en schrijver van het boek The Art of Fermentation maakte een prachtige youtube-serie van 8 afleveringen van zo’n 10 minuten over zijn rondreis door China. Samen met chef Mara King en haar moeder Judy King gaan ze langs bij mensen voor wie de eeuwenoude fermenatietechnieken van China nog gewoon dagelijkse praktijk zijn. Een must see voor iedereen die van de Chinese keuken en/of van fermentatie houdt. Prachtige, kleurrijke beelden van het platteland in China.

Klik voor een overzicht met uitleg van alle 8 afleveringen…

Vindaloo

Vindaloo
Vindaloo kennen we als de heetste curry der curries waar stoere mannen hun mannelijkheid mee denken te kunnen bewijzen, maar de curry was oorspronkelijk niet zo heet. Het was gewoon een stoofvleesgerecht, bedacht door de Portugezen in Goa, hun kolonie in India. De naam vindaloo is een samentrekking van vinha (wijn of wijnazijn) en alho (knoflook) en werd meestal van varkensvlees gemaakt. Door de eeuwen heen is deze curry net als zoveel andere curries aangepast en veranderd waardoor er niet echt een authentiek recept aan te wijzen is. Maar knoflook en azijn lijken me toch wel het minste dat erin “hoort” te zitten. En chilipeper, uiteraard.

Klik hier voor het recept (en foto’s) van Vindaloo…

Mangosteen

Mangosteen
Hoe heet het?
Mangosteen, mangistan, mangostan, mangoestan, manggistan, mangestang, Garcinia mangostana (L), manggis (Indonesië). Bijnamen: koningin van het fruit, voedsel van de goden.

Wat is het?
Een mangosteen is een tropische vrucht ter grootte van een flinke mandarijn met een dieppaarse schil die eruit ziet als oud, gebutst leer en een even gebutst, dik kroontje dat eruit ziet of het erop gekleid is. Als je de mangosteen pelt blijkt het een dikke, makkelijk afpulkbare, bruinrode schil te hebben met binnenin een aantal prachtig witte partjes die doen denken aan knoflookteentjes. In de grotere partjes zit soms een pit. De smaak is fris, aromatisch, zoet, de textuur zacht, sappig maar een beetje draderig.

Hoe te gebruiken?
De schil moet niet keihard zijn. Je zou er makkelijk butsjes in moeten kunnen duwen. Het is lastig schillen en je er rode vingers van. Snij een snede over “de evenaar” en probeer de mangosteen daarna open te wippen. De partjes haal je er wel makkelijk uit, maar het is lastig eten omdat in sommige partjes een pit zit die nogal verweven is met het vruchtvlees (zoals bij mango, waar de mangosteen trouwens geen familie van is). Ook de partjes in blik hebben gewoon nog die pit. Je eet mangosteen dus zo op, omdat je het lekker vindt, of je verzamelt het vruchtvlees, frut de pitten eruit en pureert het om bijvoorbeeld sorbet of pudding van te maken. Verse mangosteen is moeilijk te bewaren en het is altijd een beetje een gok of ze al of nog goed zijn. Eigenlijk eet je een vrucht als mangosteen het beste in Indonesië, versgeplukt van de boom.

Tips, weetjes & recepten

  • Recept: Mangosteen sorbet.
  • Mangosteen uit blik is veel goedkoper en veel makkelijker te verkrijgen. De partjes zijn wel minder mooi, maar als je ze pureert maakt dat niks uit:

Mangosteen in blik

Wat is er te koop? (klik hier)

Thaise viskoekjes (Tod Man Pla)

Thai Fish Cakes
Thaise viskoekjes en ik hebben een haat-liefde-verhouding of, beter gezegd, het recept en ik hebben dat. En eigenlijk is het ook uit, al een tijdje. De relatie is langzaam doodgebloed na de laatste, mislukte, ietwat melige, ietwat korrelige, ietwat stinkende, enigszins uit elkaar vallende viskoekjes. Wel eetbaar, maar alles wat een viskoekje niet moet zijn. Een Thais viskoekje moet springerig, niet rubberig, maar wel elastisch zijn, een beetje als een zachte frikandel, zeker niet als gehakt. Dus ik maakte ze niet meer, maar bestel wel altijd een portie bij de Thai, want goede viskoekjes zijn lekker!

En toen kwam ik op Thaise foodblogs opeens het fenomeen kant-en-klare vispasta tegen en wat bleek, ook de toko in Nederland verkoopt vispasta! Ik bak sindsdien stressvrije viskoekjes. Ze zwellen mooi op in de olie om uitdruipend op het keukenpapier te imploderen tot een verschrompelde pruim. Precies zoals het hoort.

Klik hier voor het recept…

Vispasta (Fish Paste)

Vispasta
Hoe heet het?
Fish paste, vis pasta, Thaise vispasta, gemalen featherback, Featherback meat paste, ground knifefish, Notopterus, Thit Ca That Lat.

Wat is het?
Vispasta is gemalen vis, maar dan zodanig fijngemalen en gestampt dat deze enigszins elastisch is geworden. Eenmaal bereid krijg je die typisch springerige structuur die westerlingen rubberig, kauwgomachtig of zelfs fabrieksmatig noemen, maar waar het nu wel juist om gaat. En omdat het niet meevalt die structuur thuis goed te krijgen is kant-en-klare vispasta wel zo handig. Al is het maar om een keer te zien en voelen wat de bedoeling is.

Hoe te gebruiken?
De vispasta rustig laten ontdooien in de ijskast, of als je haast hebt in een bak koud water, liefst nog steeds in de ijskast. Ik vond twee “varianten” in de diepvries van de toko. De ene is vispasta gemaakt van bijvoorbeeld pangasius waarbij met een beetje hulp van eiwit, zetmeel en smaakmakers een homogene vispasta is gedraaid, al helemaal klaar voor gebruik (zie foto hierboven). De tweede variant is (nog) geen pasta, het is puur gemalen Featherback of Knifefish, de beste vis voor Thaise viskoekjes! Die moet nog wel even in de keukenmachine, maar heeft na 1 minuut al de juiste structuur, zonder toevoeging van hulpstoffen (zie foto hieronder). Als je die kunt vinden verdient die natuurlijk de voorkeur. Van vispasta kun je viskoekjes bakken of er allerlei groenten zoals chilipeper, paprika of bijvoorbeeld tofu puffs vullen en die frituren. Na ontdooien beter dezelfde dag of dag erna gebruiken.

Tips, weetjes & recepten

Featherback vis malen tot vispasta

Wat is er te koop? (klik hier)

De Aziatische (food) Film Quiz (part 3)

Film Quiz over Aziatisch Eten

Doe de Quiz en test je kennis van Aziatische films.
Of test je kennis van Aziatisch eten, want daarmee kom je ook een eind.
Vijftien foto’s met vijftien meerkeuze vragen.
Geen addertjes onder het gras, geen strikvragen, soms geeft de filmstill een hint.
En als je het antwoord niet weet hou je er altijd nog een filmtip aan over. ;-)

Of doe eerst: Aziatische Food Film Quiz Part 1 en Aziatische Food Film Quiz Part 2

Klik hier om de quiz te beginnen

Chinese aubergine

Lange, dunne aubergine
Hoe heet het?
Chinese aubergine, Aziatische aubergine, dunne aubergine, Chinese eggplant, Japanese aubergine, boulanger (Suriname), brinjal (India), terong (Indonesië), nasubi / 茄子 (Japan), qie zi / qiézi / 茄子 (China).

Wat is het?
De Chinese aubergine is het dunne, lichtpaarse zusje van de bij ons bekendere plompe, donkerpaarse aubergine. Het velletje van deze dunne, lange aubergine is dunner en dus zachter. Chinese aubergines hebben over het algemeen wat minder pitjes en omdat het de pitjes zijn die een aubergine bitter maken smaakt een Chinese aubergine dus zachter, delicater. Chinese aubergine is niet de officiële naam, want ze kennen deze variant ook in andere delen van Azië.

Hoe te gebruiken?
In tegenstelling tot een gewone aubergine, hoef je de Chinese aubergine voor gebruik niet met zout te bestrooien om de bitterheid weg te nemen. Verder is het gebruik hetzelfde. De manier waarop men in China zulke langwerpige groenten snijdt is te beginnen er een schuin kontje af te snijden, dan draai je de aubergine en kwart tot een halve slag naar je toe en snijdt er net zo’n schuin stukje vanaf. Draaien, snijden etc. (zie filmpje)

Tips, weetjes & recepten

  • Favoriet recept: Fish fragrant Eggplant (aubergines boerenstijl). Hoewel de naam misschien anders doet vermoeden zit er geen flintertje vis in dit gerecht. De saus werd oorspronkelijk wel geserveerd in een visgerecht, maar men vond die saus zo lekker dat men ‘m bij veel meer gerechten ging serveren. Uiteindelijk werd de combinatie met aubergines (en eventueel varkensvlees) het beroemst, maar de naam “de saus voor bij die vis” bleef.
  • Andere favoriet recepten: “Thaise” aubergines (lekker met kip of garnaal)
    en: Auberginesalade uit Sichuan of Aubergines met knoflookdressing (beide met gestoomde ipv gebakken aubergine)
  • Ook goed verkrijgbaar bij Surinaamse of toko’s en tegenwoordig ook Turkse winkels

Wat is er te koop? (klik hier)

Gestoomde aubergine

Gestoomde aubergine met Sichuan dressing
“Koud gestoomde aubergines met knoflookdressing” heet het gerecht uit Fuchsia Dunlop’s laatste kookboek “De Shanghai Keuken“. Koud stomen bestaat volgens mij niet, dus ik vermoed dat het de bedoeling is het gerecht af te laten koelen voor je het eet, maar wij eten het gewoon warm of lauwwarm. Het is een beetje puzzelen hoe lang je de aubergines moet stomen, want je wilt ze echt zijdezacht op het snotterige af, dan zijn ze het lekkerst. Fuchsia verdeelt er na het stomen rauwe gember, knoflook en lente-ui over, giet daar eerst gloeiendhete, knetterende olie overheen en daarna een dressing van sojasaus, zwarte rijstazijn en suiker. Maar mij bevalt het beter om de knoflook en gember eerst zachtjes te bakken en daar samen met de sojasaus, rijstazijn en suiker een dressing van te maken. Dat werkt relaxter, maar voorkomt bovendien dat je uren later nog rauwe knoflook proeft. En als ik dan toch bezig ben met aanpassen, dan ook maar meteen wat chilibonensaus erbij!

Klik hier voor het recept…

Ajam Pedis (hete kip)

Ajam Pedis vergelijken Asli, Indonesia, SariRasa, Koningsvogel, Kok Robin
Hoe heet het?
Ajam pedis, ayam pedis, hete kip.

Wat is het?
Ajam pedis is Indisch voor hete kip. Het internet, de Indische kookboeken en familiereceptenschriftjes staan vol recepten voor ajam pedis. Sommigen gebruiken een hele kip in stukken, anderen stukjes kipfilet of dijfilet. De kip wordt soms eerst aangebraden, soms ook niet. Het aantal ingrediënten varieërt van weinig tot veel en voor wie geen tijd heeft of denkt niet te kunnen koken verkopen toko en supermarkt verschillende kant-en-klare boemboes voor ajam pedis. Maar wat is nu het lekkerst? We namen de proef op de som.

Kant-en-klare boemboe?
We testten 4 kant-en-klare boemboes voor ajam pedis van de merken Asli, Indonesia, SariRasa en Koningsvogel (zie onderaan voor meer info) en maakten daarnaast ook onze eigen variant. Dat de zelfgemaakte het lekkerste bleek lag in de lijn der verwachting, maar dat de kant-en-klare boemboes zo on-lekker bleken hadden we niet verwacht. We volgden de instructies op de verpakking precies op; bij twee boemboes moest ook een uitje gefruit, een ander vroeg om ketjap en limoenblad. Voor de eerlijke vergelijking gebruikten we steeds kipfilet. Alle vier de kant-en-klare boemboes blijken heel vlak in smaak: Asli was een smakeloze bruine saus, Indonesia een iets lichter bruine smakeloze saus met een hint van chilipeper, Sarirasa had iets kartonachtigs en smaakte ook nog een beetje naar sojasaus, alleen Koningsvogel was pedis, maar toch ook niet echt lekker, alsof je kip met sambal zat te eten. Zelf maken is goedkoper, kost niet zo heel veel extra tijd en is veel lekkerder, maar voor wie toch per se een kant-en-klare boemboe wil gebruiken is de tip: voeg in ieder geval een flinke schep sambal toe, een limoenblaadje is ook lekker en op smaak brengen met sojasaus of ketjap manis helpt ook. Op zich valt er best nog wat van te maken.

Zelf Ajam Pedis maken?
Homemade Ajam Pedis
Zoals ik hierboven al schreef bestaan er honderden varianten op Ajam Pedis met meer of minder ingrediënten. Het lekkerste is om zoveel mogelijk verse ingrediënten te gebruiken, maar al naar gelang wat je in huis hebt kun je dingen gerust vervangen door de gemalen variant uit een potje of bijvoorbeeld een flinke schep sambal in plaats van chilipepers, dan nog win je het van de kant-en-klare boemboes. Alleen de ui in de basis zou ik niet vervangen. Ik maak ajam pedis meestal met kippenbouten, die stoof ik gaar in de saus, pluk ze van de botten en doe het geplukte vlees terug in de saus, omdat dat makkelijker eet dan kluiven.


AJAM PEDIS RECEPT

De kip
500g kipfilet of kippendijfilet in blokjes

De boemboe
1 ui gesnipperd (± 125g)
1 el verse gember in stukjes
2 teentjes knoflook
3 chilipepers

De specerijen
1/2 tl gemalen koriander
1/2 tl gemalen komijn
1/4 tl laospoeder
1/4 tl koenjit
1 mespunt trassi

Het vocht
2 el lichte sojasaus
40 gram gula djawa
1 el azijn
150ml water

Doe ui, gember en chilipeper in een smalle kom en maal met de staafmixer fijn.
Zet de rest van de ingrediënten in twee delen klaar. (zie foto hieronder)
Verhit een koekenpan met dikke bodem op halfhoog vuur.
Verwarm 1 of 2 el olie en bak de boemboe in een paar minuten geurig.
Voeg dan “de specerijen” toe en bak die rustig ook even mee.
Voeg “het vocht” toe en de kip.
Breng aan de kook en laat de kip met de deksel op de pan zachtjes pruttelen.
Voeg zonodig meer water toe. Een uur stoven is lekker, maar korter kan ook.
Laat de saus indikken of help een handje met een maizenapapje.
Serveren met rijst.

Ajam Pedis zelf maken
“De boemboe, de specerijen en het vocht”. (sambal ipv chilipeper)

Wat is er te koop? (klik hier)

Takoyaki (Japanse poffertjes)

Takoyaki, Japanse poffertjes
Hoe heet het?
Takoyaki / たこ焼き / 蛸焼, octopus balls, octopus fritters, inktvis balletjes, Japanse poffertjes.

Wat is het?
Takoyaki is een moderne, Japanse fastfood / streetfood snack, oorspronkelijk uit Osaka. Het is een poffertje maar dan boller, ronder en met een zijdezachte structuur van binnen. Traditioneel gevuld met een stukje octopus, wat rode gember, tenkatsu en lente-ui. Ze worden gebakken in een takoyaki pan en daarna op smaak gebracht met okonomiyakisaus, kewpie mayonaise, aonori en bonito flakes. Maar er lijken constant nieuwe varianten bij te komen, zoals met garnalen & chilisaus of zelfs met ham & kaas.

Hoe te gebruiken?
Takoyaki is natuurlijk het lekkerst als die vers bereid is (zie recept) maar tegenwoordig vind je kant-en-klare takoyaki balletjes ook in de diepvries van de toko. Die zijn hoewel zeer karig gevuld, best lekker. Je moet je alleen niks aantrekken van de gebruiksaanwijzing op het etiket want 2 minuten in de magnetron moet een vergissing zijn, 25 minuten op een rooster in een oven van 180°C werkt veel beter. Daarna op een bordje leggen, kant-en-klare okonomiyaki saus erover, mayonaise, aonori en bonito flakes.

Tips, weetjes & recepten

Wat is er te koop? (klik hier)

Zelf takoyaki maken

Zelfgemaakte Takoyaki
Takoyaki is een Japanse snack, een soort bol poffertje met in het midden wat octopus, rode gember en andere smaakmakers. Eroverheen gaat okonomiyakisaus, kewpie mayonaise, aonori en bonito flakes. Maar omdat octopus niet altijd makkelijk te krijgen is maak ik het met stukjes grote garnaal. Vroeger gebruikte ik een Hollandse poffertjespan (zie foto onderaan de post), maar in een Japanse gaat het beter (zie foto bovenaan de post). Lees voor je aan de slag gaat alle posts over de ingrediënten die je nodig hebt en meer over de takoyakipan en kijk dit filmpje om de techniek van bakken en draaien te zien.

Klik hier voor het recept…

300 jaar oude voorloper Aziatische-ingredienten.nl

VOC Kaneel

Het Nationaal Archief in Den Haag zal van 24 februari 2017 t/m 7 januari 2018 in haar tentoonstelling “De wereld van het VOC” de geschiedenis van de Verenigde Oost-Indische Compagnie tot leven brengen door het tentoonstellen van veel niet eerder vertoonde scheepsjournalen, bijzondere kaarten, brieven en tekeningen uit het VOC-archief.

Elke zondag tussen 13.00u en 14.00u is er een rondleiding, verdeeld over het jaar zijn er verschillende lezingen en workshops, je kunt uitzoeken of je van een VOC opvarende afstamt, maar wij gaan natuurlijk voor de twee mysterieuze boeken uit het begin van de 18e eeuw met beschrijvingen en tekeningen van allerlei gewassen en dieren uit Indië! Het Nationaal Archief zegt hierover: “Men weet vrij weinig over de achtergrond van deze boeken, maar aan de handschriften te zien hebben er verschillende personen aan gewerkt. Het grootste gedeelte is waarschijnlijk geschreven door een uit Duitsland afkomstige VOC-dienaar. Vast staat dat de bijzonder nauwkeurige tekeningen en de uitgebreide beschrijvingen een goed beeld geven van belangrijke handelsproducten van de VOC, zoals nootmuskaat en kruidnagel“. Dus dat wil ik zien: de 300 jaar oude voorloper van Aziatische-ingredienten.nl!

PS Op de foto hierboven zie je de pagina over kaneel. Je kunt erop klikken voor een vergroting, al denk ik dat mijn artikel over kaneel een stuk leesbaarder is : kaneel.

Matta (Rode Rijst)

Rode (Matta) Rijst
Hoe heet het?
Matta rijst, rode rijst, Sri Lankaanse rode rijst, Kerala Matta rice, Rosematta rice, Palakkadan Matta rice, Kerala Red rice, Red parboiled rice.

Wat is het?
Matta rijst is een in Nederland onbekende rijstvariant die veel in het zuiden van India en Sri-Lanka wordt gegeten. Het is (zeker gekookt) niet de allermooiste rijst, maar wel een bijzondere rijst. In textuur doet het denken aan parelgort or tarly: een beetje chewy, springerig. De smaak is ook wat anders, wat aardser, nootachtiger, eigenlijk ook een beetje als parelgort.

Hoe te gebruiken?
De rijst een paar keer spoelen en het liefst een half uur tot 2 uur laten weken in koud water maar noodzakelijk is dat niet. Dan afgieten en opzetten met een snuf zout en water in de verhouding 1 kopje (droge) rijst : 2 kopjes water. Deze matta rijst heeft iets langer nodig om gaar te worden, al gauw zo’n 40 minuten. De rauwe rijst is net als andere rijst luchtdicht op een donkere plaats nog wel een jaar te bewaren.

Tips, weetjes & recepten

Wat/waar is er te koop? (klik hier)

Bapao

Chinese bapao
Hoe heet het?
Bapao, stoombroodje, broodje bapao (pleonasme), baozi / bao / bau / humbow / nunu / bakpao / bausak / pow / pau / pao / 包子 (China), bakpao (Indonesië).

Wat is het?
Bapao is een gestoomd broodbolletje liefst gemaakt van extra fijn gemalen en wit gebleekt tarwemeel (genaamd: bapaomeel) wat de structuur zeer zacht en fluffy maakt. Midden in het broodje zit een vulling van vlees, vis, iets vegetarisch of zelfs iets zoets. De mogelijkheden zijn eindeloos. Bapao is van oorsprong Chinees en wordt daar baozi genoemd, maar in Nederland kennen we het dankzij de Indo’s als bapao.

Hoe te gebruiken?
Kant-en-klare bapao stoom je boven zacht kokend water in een stoompan. De kleintjes van 5 cm doorsnede (xiǎobāo / 小包) stoom je korter dan de grote van 10cm (dàbāo / 大包) en bevroren langer dan ontdooid. Dat varieert dus zo tussen de 7 en 25 minuten. In de magnetron schijnt ook te kunnen. Als je niet van zacht, vochtig brooddeeg houdt kun je ze ook gewoon 7 minuten in een oven van 180C opwarmen, al is dat wel vloeken in de bapaokerk.

Tips, weetjes & recepten

Verschillende soorten bapao
Veel mensen kennen de grote bapao’s gevuld met min of meer pittige vleesvulling die je bij iedere supermarkt of snackbar kunt kopen, maar bij de Aziatische supermarkt verkopen ze veel meer varianten en zijn de broodjes zachter, zoeter en luchtiger.

Mijn favoriet op dit moment is deze “Chilli crab bao” :
Chili Crab Pau

Bapao uit Taiwan, zagen er ernstig authentiek en lekker uit, maar waren het niet. De vulling leek wel natte frikandel.
Kung Fu Steam Buns

Ook niet zo lekker, de Bapao uit de supermarkt. Het brood is niet fluffy :
Broodje Bapao

Grijze bapao (gekleurd met gemalen bamboe houtskool) met vulling van gezouten eidooier (liu sha bao / 流沙包) :
Charcoal Salted Egg Custard Pau

Mini bapao uit eigen keuken van Amazing Oriental:
Mini Bapao Kip

Bapao uit de magnetron, als je niet oplet:
Magnetron Bapao

Wat is er te koop? (klik hier)

Osmanthus

Osmanthus

Hoe heet het?
Osmanthus, gedroogde osmanthus bloesem, dried osmanthus flowers, Osmanthus fragrans (L), kinmokusei / 金木犀 (Japan), guì huā / gui hua / 桂花 (China)

Wat is het?
Osmanthus is het gedroogde bloempje van de Osmanthus struik. Vooral bekend en gebruikt in Azië, met name China. Osmanthus ruikt heerlijk zoet en aromatisch, als parfum.

Hoe te gebruiken?
Gebruik een schepje osmanthus samen met wat groene theeblaadjes om een kopje Chinese thee van te zetten. Sichuan restaurant San-San in Rotterdam serveert al jaren Osmanthus Pork / 桂花肉丝 / varkensreepjes bereid met osmanthusbloem. (zie : laatste foto, rechtsonderaan). En in Hong Kong kom je Osmanthus tegen in jellypuddinkjes. De gedroogde bloemen zijn erg lang houdbaar, al zal het aroma wel teruglopen.

Tips, weetjes & recepten

  • Recept : Champagne gelatinepuddinkjes met Osmanthus.
  • De Osmanthus fragrans is als plant of zaad ook wel te koop en te houden in Nederland maar is niet heel erg winterhard. Let op dat er meerdere soorten vande Osmanthus zijn..

Wat is er te koop? (klik hier)

Osmanthus Jelly (drilpudding)

Osmanthus gelatine pudding
In China zijn ze niet van de toetjes, maar jellies zijn er eigenlijk altijd wel geweest. Alleen worden die niet ter afsluiting van het avondeten gegeten, maar als verkoelende snack in de zomer. Ik ben dol op drilpuddinkjes en deze versie met Osmanthus is een kerstdiner waardig. Zeker als je geen water met suiker gebruikt zoals in China, maar Prosecco, Cava of een andere witte wijn met bubbeltjes.
Ik gebruik gelatine, maar agar-agar kan ook, of als je het kunt vinden : konyak-poeder.

Klik hier voor het recept…

Indiase Rode Kool

Indiase rode kool
Ik moet bekennen dat ik een klein beetje klaar was met rode kool, ik had er eigenlijk geen zin meer in, tot ik dit recept van Atul Kochhar in zijn kookboek Benares tegenkwam. Hij noemt het een pickle en serveert het koud bij Tandoorigarnalen, maar ik kan je verzekeren, warm bij een AVG’tje is het ook heel lekker. En om het dan nog Hollandser te maken rasp ik er een nashi peer door, maar een appeltje kan ook.

Klik hier voor het recept…

Panch phoron

Panch Phoran
Hoe heet het?
Panch phoron, panch phoran, panch puran, panch phutana, padkaune Masala, Indiaas vijfkruidenpoeder, Indian five spice, Bengali 5-spice.

Wat is het?
Panch phoran is een specerijenmengsel bestaande uit :
1 deel fenegriek zaad (mehti)
1 deel nigelle zaad (kalonji)
1 deel komijn zaad (jira)
1 deel zwart of bruin mosterdzaad (sarson)
1 deel venkelzaad (saunf)
Je kunt overwegen iets minder fenegriek te gebruiken omdat fenegriek nogal bitter kan zijn. In de originele Bengaalse 5-spice gebruiken ze radhuni zaadjes in plaats van het mosterdzaad (Atul Kochhar doet dat ook), maar radhuni is niet makkelijk te vinden in Nederland. Soms lees je dat je de radhuni zaadjes kunt vervangen door selderijzaadjes, maar ik wacht wel tot ik radhuni gevonden heb.

Hoe te gebruiken?
Panch phoron wordt eigenlijk nooit fijngemalen, je bakt de zaadjes in hun geheel eventjes in hete olie, boter of ghee, tot ze binnen te knetteren. Daarna kun je alle kanten op met groenten, kip, rund, vis, pickles etc. Je kunt de zaadjes ook even roosteren, overgieten met olie, dat 10 minuten zachtjes doorverwarmen en de olie gebruiken om gerechten mee op smaak te brengen.

Tips, weetjes & recepten

Wat is er te koop? (klik hier)