Knoflookstengels (suen sum)

Suen Sum
Hoe heet het?
Knoflookstengels, knoflookstelen, knoflookspruiten, garlic stems, garlic sprouts, suen sum, suan miao (蒜苗), suan tai (蒜苔) (China), manul jong (마늘종) (Korea).

Wat is het?
Knoflookstengels zijn de frisgroene (bloem)stelen van de knoflook plant. Stop een bol knoflook in de grond en je zult het zelf zien. De mooie, kaarsrechte stelen van zo’n 30 tot 40cm zijn milder van smaak dan de welbekende teentjes.

Hoe te gebruiken?
Rauw in kleine schijfjes als smaakmaker door salades en rauwkost. Of bijvoorbeeld als decoratief alternatief voor gewone knoflook in gehakt, Gebakken knoflookstengelsviskoekjes of allerlei farces voor dimsum en snacks. Maar knoflookstengels kun je ook in grotere stukken op hoog vuur wokken of grillen. De smaak wordt dan nog milder zodat je ze als groenten kunt eten. Bijvoorbeeld in plaats van groene asperges of haricot verts. In een afgesloten zakje in de ijskast nog wel een week houdbaar.

Tips, weetjes & recepten

  • Recept: Geroerbakte knoflookstengels met varkensgehakt (en eventueel met dok khachorn)
  • In de diepvries van de Aziatische supermarkt vind je ook knoflookstengels in stukjes van 5 cm gesneden, maar die zijn lang zo lekker niet als verse knoflookstengels. Niet knapperig, maar draderig als een foute aspergekont.

Wat is er te koop? (klik hier)

Waterspinazie (Ong Choy of Kangkung)

Ong Choy / waterspinazieHoe heet het?
Water spinazie / waterwinde, water spinach / Chinese watercress / morning glory / swamp cabbage, ong choy, kōngxīn cài / 空心菜 of wéngcài / 蕹菜 (China), kalmi saag (India), kang kong / kankoeng / kangkung (Indonesië), phak bung / ผักบุ้ง (Thailand), rau muống (Vietnam), dagoeblad (Suriname)

Wat is het?
Waterspinazie is een snelgroeiende semi-waterplant (Ipomoea aquatica) uit de windefamilie. Groeit het hele jaar door in warme moerassen, heeft lange, smalle, spitse bladeren en holle, drijvende stengels die ook rood of paars kunnen zijn. Zeer populaire groente in zo’n beetje heel Azië, niet in de laatste plaats omdat ze daar vrij in de natuur groeit. In Amerika tegenwoordig ook, maar daar zijn ze er minder blij mee.

Hoe te gebruiken?
Kan rauw verwerkt worden in salades, maar roerbakken ligt meer voor de hand. Met sterke smaken als knoflook, chilipeper en trassi, vissaus of oestersaus. Simpelweg met een blokje gefermenteerde tofu is ook lekker, met gelebonensaus ook. De stengels kunnen een klein beetje draderig zijn/blijven, in de lengte julienne snijden helpt daartegen. In de koelkast hooguit een paar dagen te bewaren.

Tips, weetjes & recepten

Wat is er te koop? (klik hier)

Paksoi (Bok Choy)

Pak Choi of Pak Soi of Bok choy
Hoe heet het?
De gewone/grote: Paksoi, pak choy, bok choy (白菜)
Kleintjes: baby paksoi, mini pak choy
Groene: Shanghai paksoi, Shanghai bok choy (上海白菜), Shànghǎi báicài,

Wat is het?
Paksoi is een koolsoort uit Azië (Brassica rapa var. chinensis) met zachte, knapperige witte of groene stelen en donkergroene bladeren. Smaakt niet erg naar kool, heeft een neutrale, aangename smaak en beet.

Hoe te gebruiken?
De grote paksoi wordt meestal in stukjes gestoomd, gekookt of geroerbakt. Paar minuutjes, 5 hooguit, zodat de stelen nog knapperig zijn. Beste is om die stelen eerst te bereiden en pas op het laatst het gesneden blad erbij te doen. Van de middelgrote paksoi (Shanghai) kun je ook het kontje vanaf snijden en de bladen in hun geheel stomen of koken. De kleintjes kun je in hun geheel stomen/koken. Ook lekker in de soep of in een Thaise curry.

Tips, weetjes & recepten

Wat is er te koop? (klik hier)

Kabocha (Japanse, groene pompoen)

Japanse, groene pompoen
Hoe heet het?
Kabocha (カボチャ), Japanse pompoen, groene pompoen, golden squash, Japanese pumpkin, kabocha squash, Phak Tong (ฟักทอง)

Wat is het?
Kabocha is een Japanse pompoensoort die sinds een paar jaar ook in Nederland wordt geteeld. Van binnen oranje, van buiten matgroen met lichtere strepen en vlekjes. Groot of klein (Ø12cm-Ø35cm), de kabocha smaakt extra zoet en een beetje naar tamme kastanje, zonder die nare structuur van kastanje.

Hoe te gebruiken?
Koken, stomen, sous-vide, bakken, grillen, roosteren, frituren, noem maar op. Uiteraad in Japanse recepten, want die waren al bedoeld voor deze Japanse pompoen. Maar verder gewoon in ieder ander recept voor pompoen en bijvoorbeeld ook als alternatief (want lekkerder) in recepten met zoete aardappel. Het mooie van deze pompoen is dat de schil ook lekker is, vooral geroosterd met bijvoorbeeld zeezout en rozemarijn. De kleintjes zijn leuk om te vullen of gewoon handig voor kleine huishoudens. Op een koele plek nog maanden te bewaren. Sterker nog, hoe langer je ze bewaart, hoe zoeter en dus lekkerder ze worden. Eenmaal aangesneden nog een paar dagen houdbaar in de koelkast.

Tips, weetjes & recepten

Kabocha, Japanse pompoen

Wat is er te koop? (klik hier)

Oosterse pompoensoep

Aziatische pompoensoep

½ kabocha (Japanse pompoen)
1 el gehakte verse gember
1 sjalotje, fijngesneden
1 el rode of groene currypasta
200 ml kokosmelk (½ blik, ongezoet)
200 ml kippenbouillon
2 el vissaus
sap van ½ limoen
lente-ui, koriander
handje gebakken of gekookte garnalen

Leg de halve pompoen, ontdaan van zaden met snijvlak naar beneden in een braadslee of ovenschaal. Klein laagje water erbij en zet half uurtje in een oven van 225°C of tot de pompoen zacht is en je het vruchtvlees er makkelijk uit kunt scheppen.

Fruit het sjalotje en de gember in een beetje olie glazig.
Doe er de eetlepel rode of groene currypasta bij (liefst zelfgemaakte) en bak dit een minuutje mee tot er een lekkere, gebakken geur vanaf komt. Voeg dan de kokosmelk, kippenbouillon en vissaus toe en het gare vruchtvlees van de pompoen. Breng aan de kook en pureer mbv blender, staafmixer of passeerzeef tot gladde, fluweelachtige soep.

Proef en breng eerst op smaak/dikte met extra vissaus, extra bouillon en tot slot het limoensap. Garneren met lente-ui, koriander of reepjes limoenblad.
Serveren in soepbord met wat garnalen. In soepkom kan natuurlijk ook, maar dan zakken de garnalen omlaag.

Water Caltrop (waterhoornkastanje)

Water Caltrop, waterhoorn-kastanje

Hoe heet het?
Water caltrop, waterhoornkastanje, waterkastanje (foutief), Chinese horn nut, Trapa bicornis (L), singhara / paniphal (India), língjiǎo / 菱角 (China).

Wat is het?
Water caltrop is de obscuur uitziende zaadvrucht van de van oorsprong Aziatische waterplant Trapa bicornis. Vroeger groeide die ook in Europa, maar tegenwoordig vrijwel niet meer. In Amerika weer wel, maar daar vindt men het een plaag. Vernoemd naar de kraaienpootjes die je op de weg strooit om de vijand te stoppen. Onder de harde, bruin verkleurde schil zit wit vruchtvlees met de structuur van een paranoot en de smaak die doet denken aan een kastanje.

Hoe te gebruiken?
Minuutje of 15 koken in water of op de hoogste stand poffen in de oven. Daarna pellen en het witte vruchtvlees zo opsmikkelen of gebruiken in (roerbak)gerechten. Rauw eten schijnt ook te kunnen.

Tips, weetjes & recepten

  • Illustratief filmpje van foodvlogster Drunkard Lee waarin je ziet hoe deze kastanjes groeien, hoe ze geoogst worden, bereid en gegeten: klik.
  • Er bestaat nog een tweede soort: de Trapa natans, ook wel ‘wilde waterhoornkastanje’ genoemd. Die ziet er anders uit (meer uitsteeksels), smaakt ook iets anders en is vooralsnog niet te koop in Nederland.
  • Niet te verwarren met de ‘gewone’ waterkastanje

Wat is er te koop? (klik hier)

Lotuswortel

Lotus wortel in dunne schijfjes snijden
Hoe heet het?
Lotuswortel, lotusroot, raug bua (Thailand), Yeon-gun / 연근 (Korea), renkon / レンコン (Japan), lián ǒu / ngau / 蓮藕 (China).

Wat is het?
Lotuswortel is de wortel van de Heilige lotus, een bijzondere waterplant, oorspronkelijk uit Indonesië en India. De wortel bestaat uit langwerpige, gelige knollen met spikkeltjes, elk zo’n 15cm lang en aan elkaar verbonden als een grote, stugge ketting. De verrassing komt als je ‘m doorsnijdt: een prachtig patroon van luchtkamers.

lotuswortelHoe te gebruiken?
Schillen met een dunschiller en in dunne plakjes snijden. Als je ze niet acuut verwerkt kun je ze beter even in wat water met citroensap of azijn leggen, ze verkleuren snel. De plakjes kun je een paar minuutjes in water met een scheutje azijn koken, daarna koud afspoelen om het kookproces te stoppen en verwerken in salades. Langer stoven of in een enkele laag bakken in een koekenpan, door een beslagje halen en frituren, chips van maken (zie recept hieronder na de klik), de mogelijkheden zijn enorm. Het gaat vooral om de crunch en het mooie patroon, de smaak is een beetje zoetig maar niet erg uitgesproken. Eigenlijk wel een allemansvriendje, zeer geschikt voor kinderen.

Tips, weetjes & recepten

  • Een aantal recepten op rij: Just Hungry Blog
  • De schijfjes uit diepvries en in blik worden vaak gebleekt, maar de natuurlijke kleur is helemaal niet zo wit. Eerder oranje-gelig. Dus niet schrikken als je verse lotuswortel je niet tegemoet blinkt. Ook zwarte “schakels” hoeven niks te zeggen over de versheid.
  • Recept: Koude, zoetzure schijfjes lotuswortel
  • Zie ook de post over: lotusblad

Lotuswortel Chips
Wat is er te koop? En het recept voor Lotus chips (klik hier)

Leliebol

LeliebolHoe heet het?
Leliebol, lily bulb, Lanzhou lily, Lilium davidii (L), lánzhōu bǎihé / 兰州百合 (China)

Wat is het?
Lily bulb is de eetbare bloembol van een speciale leliesoort (Lilium davidii), een specialiteit uit Lanzhou, midden China.

Hoe te gebruiken?
Voorzichtig pellen en de “oortjes” wassen en drogen. Ze kunnen rauw gegeten worden, door een salade, of als knapperige toevoeging aan een soepje. In roerbakgerechten maar heel kort meeverwarmen. Ook lekker in zoete gerechten.

Tips, weetjes & recepten

Wat is er te koop? (klik hier)

Nagaimo (Japanese mountain yam)

NagaimoHoe heet het?
Nagaimo, yamaimo, tororoimo, Chinese yam, Japanese mountain yam, Korean yam, Dioscorea opposita (L), huaishan yao (淮山药), shan yao (山药)

Wat is het?
Nagaimo is een zetmeelhoudende, zeer lichte, crispy wortel uit de familie van de yam. Crispy als een vers radijsje, maar dan met de vreemde eigenschap dat er vrijwel meteen na het aansnijden een doorzichtig, plakkerig vocht uit begint te druipen. Geraspt ontstaat er een witte, plakkerige smurrie die de Japanners “tororo” noemen. De schil is vaak lichtgeel en dun, zoals op de foto, maar soms ook meer als die van een zanderige aardappel.

Hoe te gebruiken?
In tegenstelling tot alle andere soorten in de yam-familie is nagaimo niet giftig en kan dus ook rauw gegeten worden. Veel smaak heeft het niet, het is vooral de behangselplak-structuur van de geraspte wortel waar het om gaat. Die gaat door het beslag van gevulde pannenkoeken (Okonomiyaki) of in een kom soba noodlesoep: lekker glibberen. De wortel is best lang te bewaren in de koelkast. Invriezen kan ook toch niet.

Tips, weetjes & recepten

  • Yamaimo is de verzamelnaam voor een aantal Japanse yam-soorten, namelijk:
    nagaimo (mooie, langwerpige variant, zoals in deze post)(A)
    ichoimo (als een half bot voor de hond)(B)
    yamatoimo (knollig, als een aardappel)(C)
    jinenjyo (dunner, langer en veel grilliger van vorm)(D)
    Klik hier voor: het bijbehorende plaatje waarop je A/B/C/D ziet.
  • Recept voor mijn versie van: okonomiyaki
  • Zie hier een illustratief filmpje over het maken van okonomiyaki uit de serie Cooking with dog of de informatieve blogpost van Just One Cookbook.
  • Overgebleven nagaimo kun je geschild en in schijfjes van 1,5 cm bakken in wat olie tot mooi bruin. Met op het laatst een scheutje licht sojasaus die je laat bubbelen tot de schijfjes een laagje hebben. Pas op dat de sojasaus niet verbrandt.

Gebakken en geglaceerde Nagaimo (Japanese Mountain Yam

Wat is er te koop? (klik hier)

Peteh boontjes (stinkbonen)

Peteh boontjesHoe heet het?
Peteh, peteh bonen, pete, stinkboon, petai, yongchaak, sataw, sator, petai, bitter bean, twisted cluster bean, yongchaa, yongchaak, zawngtah, stink bean.

Wat is het?
Petehbonen zijn de platte bonen uit de lange, gedraaide peulen van de tropische, aziatische boom Parkia speciosa. Die peulen (zie foto hieronder) doen denken aan vacuum getrokken tuinbonen, waar het ook familie van is. De bonen zelf zijn frisgroen en een beetje rimpelig, als een groengespoten amandel. Ze hebben een nogal sterke geur, vandaar de bijnaam “stinkboon”.

Hoe te gebruiken?
Meestal gebruik je maar een paar peteh bonen in een gerecht, eventueel in reepjes gesneden. Als smaakmaker dus, bijvoorbeeld in een wokgerecht of heel typisch: in de sajoer loddeh. Maar soms zie je gerechtjes met juist een heleboel peteh bonen, lekker als je ervan houdt. Peteh boontjes zijn goed te bewaren in de koelkast, maar ook in de diepvries.

Peteh bonen in de peul

Tips, weetjes & recepten

Wat is er te koop? (klik hier)

Crosne (pagode-groente)

crosneHoe heet het?
Crosne (spreek uit als: kroon), Japanse andoorn, Chinese artisjok, Japanse aardappel, pagode groente, stachys affinis, stachy, knotroot, artichoke betony, chorogi / チョロギ (Japan), gān lùzǐ / 甘露子 of bǎo​tǎ​cài / 宝塔菜 (China)

Wat is het?
Crosne zijn grappige, made-vormige knolletjes (Ø 1cm-1½ cm) van een kruidachtige, van origine Noord Chinese plant die al aan het einde van de negentiende eeuw in Europa werd ingevoerd door iemand uit Crosne, een plaatsje in de buurt van Parijs. Omdat ze moeilijk zijn schoon te maken nooit echt bekend geworden, maar de laatste tijd kom je ze steeds vaker tegen in hippe restaurants. En nu dus ook in de toko.

Hoe te gebruiken?
Schillen zal niet lukken, maar als je perse wilt kun je ze in een theedoek met wat grof zeezout schoon/schoner proberen te wrijven. Naar verluidt laat het velletje dan los, maar ik heb het niet getest. Je kunt ze kort wokken, frituren, blancheren of rauw eten. Veel langer dan een minuut (of twee) is zonde, want de knapperige structuur (als van een radijsje) is nu juist de grap. De subtiele smaak is een beetje nootachtig en doet denken aan aardpeer of artisjok. In China en Japan wordt crosne vaak ingelegd in kleurig azijn, dat maakt de toch al bijzondere knolletjes nog buitenaardser. In de koelkast bewaren. Ze verleppen redelijk snel, al zijn ze dan nog wel op te peppen in een bakje koud water, toch goed oppassen bij aankoop dat ze vers zijn.

Wat is er te koop? (klik hier)

Ginkgonoten

Ginkgo noten
Hoe heet het?
Ginkgonoten, ginkgo zaden, ginkgo, gingko, ginko, yínxìng guǒ / 银杏果 (letterlijk: ‘zilverabrikoos’), báiguǒ rén / 白果仁 (China).

Wat is het?
Ginkgonoten zijn de zaden van de vrouwelijk ginkgo boom. Aan de boom lijken het net zilverkleurige abrikoosjes, die eenmaal op de grond gevallen beginnen te rotten, glibberen en stinken, naar ranzige boter en kots. Ginkgo bomen groeiden miljoenen jaren voor en miljoen jaren na de dinosauriërs. Ze zijn tegen veel bestand maar toch leken ze rond het begin van onze jaartelling zo goed als uitgestorven. Alleen in het Westen van China groeiden nog exemplaren in het wild. Mede dankzij de geneeskrachtige eigenschappen van de zaden gingen boeddhistische monniken de boom eren, cultiveren, beschermen en ook verspreiden. Dankzij kloosters, kastelen en botanische tuinen over de hele wereld is deze bijzondere, pre-historische boom dus behouden gebleven.

Hoe te gebruiken?
Verse ginkgo noten kraken en dan van het velletje ontdoen door ze even te blancheren of bakken in droge koekenpan. Nogal een werkje, daarom zijn de vacuum- of in blik verpakte nootjes een stuk handiger. Je kunt ze roosteren of verwerken in zoete en hartige soepjes, stoofschotels, eierpuddinkjes of de klassieker achtschattenpudding.
De ginkgonoot smaakt een beetje zoetig, hoewel het kiempje binnenin een bittere nasmaak geeft. (sommige mensen schijnen dat eruit te peuteren) De structuur doet denken aan een gekookte tamme kastanje, alleen minder droog. In de ijskast lang houdbaar (weken/maanden).

Tips, weetjes & recepten

  • Waarschijnlijk dat alles wat er nog meer te weten valt over de ginkgonoot te vinden is op de enorm uitgebreide website van Cor Kwant: The Ginkgo Pages
  • Filmpje waarin the Yunnan Girl Dianxi Xiaoge: ginkgonoten plukt en klaar maakt
  • In Valkenswaard blijkt men in 2019 niet erg dol op de Japanse notenboom: poeplucht

Wat is er te koop? (klik hier)

Pijlkruidknolletjes (arrowhead)

arrowheadHoe heet het?
Pijlkruid, pijlkruidknolletjes, snoekeblêd, arrowhead, Sagittaria sagittifolia, swamp potato, nga ku, yagu (芽菇), cigu (慈菇).

Wat is het?
Pijlkruidknolletjes zijn de knolletjes van een waterplant genaamd pijlkruid. De knolletjes van 4 à 5 cm groeien onder water, de pijlvormige bladeren boven water. Qua uiterlijk zou je bijna denken dat het de bleke zusjes van waterkastanjes zijn, maar het is geen familie.

Hoe te gebruiken?
Het lekkerste is om er chips van te maken (zie: recept). In China is dat een traditionele nieuwjaarssnack. De smaak en structuur zit tussen een gewoon aardappelchipje en een dun kroepoekje in. In blokjes of schijfjes roerbakken met wat vlees en/of groenten en dan even stoven kan ook. Dan smaken ze nog meer naar aardappel, maar iets glibberiger en misschien iets zoeter.
In de koelkast, in een plastic zak dagen, zo niet weken houdbaar.

Tips, weetjes & recepten

  • Recept: chips van pijlkruidknolletjes!
  • De jonge blaadjes van de plant zijn ook eetbaar.
  • Al lijken deze knolletjes misschien erg uitheems, pijlkruid groeit in Nederland gewoon in het wild.
  • Niet verwarren met de houtige pijlwortel of arrowroot. Die wordt eigenlijk alleen gebruikt om stoofpotten en sauzen te binden.

Wat is er te koop? (klik hier)

Pijlwortel (arrowroot)

ArrowrootHoe heet het?
Pijlwortel, arrowroot, obedience plant, Maranta arundinacea, zhúshǔ (竹薯).

Wat is het?
Pijlwortel is de wortelstok van een grote tropische plant, oorspronkelijk uit de regenwouden van Midden- en Zuid-Amerika. De wortel lijkt op een heel dun michelinmannetje verpakt in puntige, papierachtige blaadjes.

Hoe te gebruiken?
Het lijkt erop dat de wortel eigenlijk alleen of voornamelijk wordt gebruikt om zetmeel uit te halen. Dat zetmeel wordt net als aardappelzetmeel of maizena gebruikt in allerlei producten/recepten (zie ook :deze post). Maar waarom we de wortel vorig jaar opeens in een paar toko’s tegenkwamen is een beetje een raadsel, want ze heeft een erg houtige structuur en weinig smaak, niet echt lekker dus. Misschien kook je ze mee in stoofpotjes om die te binden, waarna je de wortel er weer uitvist. Wie het weet mag het zeggen!

Tips, weetjes & recepten

  • De Chinese naam, 竹薯, is letterlijk vertaald: bamboeknol, maar met bamboe heeft het niks te maken, anders dan dat het er op het eerste gezicht een beetje op lijkt
  • Niet verwarren met pijlkruidknolletjes of arrowhead. Die zijn wel lekker en worden in China en Japan volop als groente gegeten.
  • Lees ook de post over allerlei soorten bindmiddel/zetmeel op een rijtje (waaronder dus ook pijlwortelpoeder)

Wat is er te koop? (klik hier)

Dok Khachorn (cowslip creeper)

dok kachorngHoe heet het?
Dok Kachorng, Khajon, khachorn, khachon, ดอกขจร (Thais), Telosma minor, Telosma cordata (L), Fragrant Telosma, cowslip creeper, Tonkin Creeper, Tonkin Jasmine, Pakalana vine, Chambangi (Tamil), Bông Thiên lý (Vietnam), yeah loi heung / yè xiānghuā / 夜香花 (China).

Wat is het?
Dok Kachorng zijn geurige trosjes bloemknopjes van een Aziatische klimplant met langwerpige, hartvormige blaadjes die van nature in India, Pakistan, China en Birma groeit. De gele bloempjes zien er niet bijzonder mooi uit, maar ruiken en smaken des te lekkerder.

Hoe te gebruiken?
In hun geheel kort meeverwarmen in roerbakgerechten, soepen of omelet. Naar wat ik begrepen heb nooit rauw, omdat de geur en smaak waar het om draait dan niet vrij komt. Let bij aanschaf op dat de bloemknopjes nog mooi dicht zitten en de steeltjes niet al aan het versnotten zijn. Combineert goed met varkensvlees of ei.

Tips, weetjes & recepten

Wat is er te koop? (klik hier)

Tiger salad (Lao Hu Cai)

Tiger salad
Eigenlijk is een kruidentuin, markt of Turkse groentenboer onontbeerlijk voor dit recept, want met die ieniemienie bakjes koriander uit de supermarkt kom je niet ver. Hoewel, een tijgersalade hoort ook maar klein te zijn, als een soort voor- cq bijgerechtje op een schaaltje niet veel groter dan een gebaksbordje. Het is een modern gerecht, want salades kenden ze tot voor kort niet in China. De eerste keer dat ik tijgersalade at was ik flabbergasted door de eenvoud, de absolute hoofdrol voor de koriander en de verkoelende fris- en pittigheid. In die versie zaten een paar sappige sliertjes kip, maar veel andere versies zijn helemaal vegetarisch. Het enige wat er volgens mij echt altijd in hoort is koriander & chilipeper.
Voor de korianderhaters: gauw wegklikken!
Voor de korianderlovers: klik hier voor het recept…

Zelf kimchi maken

Zelf  kimchi maken

3 el zout
1 tl zout
1,4 L water (ja, 1400 ml)
9 ons Chinese kool (1 gemiddelde chinese kool)
6 lente-uitjes, julienne
1,5 el geraspte gember
2 el Koreaans peperpoeder voor Kimchi
1 tl suiker

Was de chinese kool en snij ‘m in stukken van 5 bij 5 cm.
Leg de kool in een aardewerken of plastic kom.
Los de 3 eetlepels zout op in de 1,4 L water.
Giet de pekel over de kool.
Leg er een bord met iets zwaars op zodat het naar beneden wordt gedrukt en laat 12 uur buiten de koelkast staan. Het bord zal op een gegeven moment onder water staan omdat de kool zal slinken.

Giet de kool af, maar bewaar het pekelwater.
Voeg lente-ui, gember, peperpoeder en suiker toe en zoveel van het pekelwater als nodig is om de kool onder water te zetten. Doe de rest van het pekelwater in een plastic zak die je dichtknoopt en bovenop de kool legt.
Zet dit 3 tot 6 dagen op een koele plek (niet warmer dan 20° C) weg, maar niet in de koelkast, want het fermentatieproces moet wel zijn gang kunnen gaan.

Proef af en toe en als ie goed is doe je de deksel er goed op zet je het in de koelkast. Daarin blijf het nog maanden goed.

Zie ook twee andere kimchi recepten op deze site:
* Daikon kimchi (van rettich/daikon)
* Buchu kimchi (van Chinese bieslook)

Chinese kool voor kimchi

Lapsang Souchong Dressing

Recept voor Lapsang Souchong Dressing
Deze basis dressing is heerlijk om een komkommersalade mee op te pimpen en een Japans tintje te geven. Een soort vegetarische dashi.

Dressing:
60 ml bruine rijstazijn (of een andere mooie, zachte azijn)
1 el suiker
¼ tl zout
1 stukje kombu (5 x 5 cm)
1 tl lapsang souchong

Breng de azijn, suiker, zout en kombu rustig aan de kook, zo gauw het kookt voeg je de lapsang souchong toe en zet het pannetje van het vuur. Laat nu trekken. Lang, kort, wat je wilt. Zeven voor gebruik.

Klik hier voor foto en recept “Japanse komkommersalade”

Choy sum (Chinese bloeiende kool)

Chinese bloeiende koolHoe heet het?
Choy sum, Choi sum, Choy sam, Tsoi sim, Tsoi sam, Chinese bloeiende kool, Brassica rapa parachinensis, Chinese flowering cabbage, Saishin (Japans), Hokkien chai sim, ‘koolhart’, cài xīn (菜心)

Wat is het?
Choy sum is een populaire Chinese groente die net als paksoi familie is van de kool. Qua smaak lijkt het dan ook een beetje op paksoi, maar is iets pittiger, een beetje mosterdachtig. De structuur is ook vergelijkbaar met paksoi, knapperig juicy, maar kan iets draderiger zijn. Er liggen twee varianten in de chinese supermarkt, de korte (20 cm) en de lange (35 cm).

Hoe te gebruiken?
Alles van dit stronkje kan gegeten worden, de stelen, het blad en de bloempjes. Wassen, kontjes afsnijden, in stukken snijden en de steeltjes eventueel eerst even blancheren, maar dat is niet echt nodig. Dan even roerbakken met bijvoorbeeld een oestersaussausje. Of in dunne reepjes als crunchy toevoeging aan de soep. Van jonge stronkjes kunnen de bladeren ook in een salade verwerkt worden.

Tips, weetjes & recepten

  • Verschil tussen de korte & lange variant: qua smaak is er weinig tot geen verschil, qua structuur iets meer. De lange variant is volgens mij een snelgroeiende variant, de stengels zijn daardoor “wateriger”, hebben minder structuur, net zoals de stelen van paksoi. Dat klinkt negatief maar is als je ervan houdt misschien juist wel lekkerder, het is gewoon een verschilletje. De stelen van de korte variant zijn iets steviger en neigen meer naar die van Chinese broccoli.
    Het verschil in prijs zit in de km’s die gemaakt worden: de korte variant komt uit China, de langere variant wordt hier in Europa geteeld. Het betreft ook een iets ander ras.
  • Niet vewarren met: Gai Lan (chinese broccoli)
  • Recept: Choy Sum met oestersausje of geblancheerde choy sum met sissende olie (van Fuchsia Dunlop)

Wat is er te koop? (klik hier)